DE BIJBEL ALS PROEVERIJ

Proeven, en genieten

SMAKEN IN DE BIJBEL • Geloven met je zintuigen, de Bijbel staat er vol van. God schept mensen met ogen, oren, neus, mond en handen. Je kunt er de wereld om je heen mee waarnemen en ervaren, je kunt er ook meer van God en de Bijbel mee ontdekken. Vorig jaar rond deze tijd hadden we het in Kerk in Zoetermeer over ‘ogen en zien’, in deze oktoberkrant proeven, smaken en genieten we van wat de Bijbel biedt.

Denk aan een gerecht dat je eet. Een smaakbeleving is vaak gevuld met verschillende soorten: een zoetje, een zuurtje, een beetje pit en iets zachts. Alles bij elkaar maakt het tot iets lekkers. Zo mag het ook zijn met het ervaren van Gods goedheid. Een kerntekst daarvoor is Psalm 34:9 ‘Proef en geniet de goedheid van de Heer.’ Je vindt er varianten van in meer psalmen en in de boeken Prediker en Spreuken. Frappant zijn ook verschillende teksten die de woorden van God vinden smaken als honing en het eten ervan aanprijzen.

Als het leven zelf
In het spoor daarvan kom je in de Bijbel vier smaken tegen: zoet, zout, bitter, zuur. Als letterlijke gewassen, vruchten en kruiderij die God laat groeien en ook als ingrediënten die symbool staan voor het leven zelf. Zoete dingen, die fijn en lekker zijn. Zure zaken, die vragen om doorbijten, maar ook verfrissen en energie geven. Zoute ervaringen van tranen en verdriet, die ook de nodige pit geven. Bittere momenten, die je liever niet zou meemaken, maar waarin God nabij kan zijn en je er doorheen kan trekken.

Levend voorbeeld
In het Nieuwe Testament is Jezus bij uitstek Degene die spreekt over smaken en voedsel. Brood, wijn en melk. Koren, most en olie. Zout, water en zuurdesem. Hij gebruikt ze om God en geloven gul en aan­sprekend te maken en er royaal van te laten proeven. Zoals Jezus vaten water omzet in wijn, van een paar broden volle korven overhoudt, over graankorrels verhaalt en druiventrossen laat oogsten, zo graag en ruimhartig schuift Hij steeds ook aan als gast aan ieders tafel.

Smaak en herinnering
Jezus’ laatste maaltijd was er een van proeven en herinneren. De Joodse Pesachmaaltijd bestaat uit lamsvlees, bittere kruiden en zout water, die verwijzen naar zwoegende slavernij, maar ook naar nieuw leven en verlossing. Jezus stelt diezelfde maaltijd in als een nieuwe gedachtenis. Hij breekt brood en schenkt wijn en deelt het als teken van zijn gebroken lichaam en vergoten bloed. Zichtbaar en tastbaar. Als een levendmakende herinnering en tegelijkertijd een belofte: ‘Ik ben het levende water, Ik ben het brood dat eeuwig leven geeft.’

Marieke van der Giessen-van Velzen
KiZ-REDACTEUR